ویژه های مشرق/

کلید خوردن اقدامات قهری رادیکال ها با رفتاریهای سلبی/ محسن میردامادی: آماده روتوش ترامپ هستم!

اصلاح طلبان ساختاری با بهره گیری از دوگانه سازی جنگ صلح و مظلوم نمایی ساختاری، تلاش می کنند خود را به عنوان تنها نیروی عقلانی قادر به مدیریت بحران های ایران معرفی کنند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام « ویژه های مشرق » شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه های کشور قرار می دهیم.

در این ویژه نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

از امروز دور دوم مذاکرات ایران و امریکا در رم آغاز می شود؛ در آخرین دست از تحولات مرتبط با مذاکرات، از یک طرف عراقچی برای ارسال پیام رهبر انقلاب به پوتین راهی مسکو شد و متعاقب آن وزیر دفاع عربستان هم برای آخرین رایزنی های منطقه ای و تقدیم پیام پادشاه عربستان راهی تهران شد و با مقامات نظامی و نهایتا مقام معظم رهبری و رییس جمهور ایران هم دیدار کرد.

دور دوم مذاکرات در تهران همچنان موافقان و مخالفان سخت و سفتی دارد، محسن میردامادی از اصلاح طلبان نزدیک به رئیس دولت اصلاحات به ترسیم چهره ای جدید از ترامپ پرداخته و نوشته است:

در این دور از مذاکرات شرایطی به وجود آمده که فرصت ها و تهدیدهای پیرامونی آن عریان و آشکارا نمایان شده است. در گذشته شاید چنین شفافیتی در دورنمای آینده وجود نداشت. امروز ایران در شرایطی است که یا باید به سمت یک تفاهم برود، راه حلی برای معادلات پیدا کند و دوران طولانی تنش را پشت سر بگذارد یا این احتمال وجود دارد که یک درگیری نظامی ناخواسته به ایران تحمیل شود. البته معتقدم، در مجموع، احتمال درگیری نظامی بسیار ضعیف است اما از آنجا که این احتمال ضعیف در صورت وقوع، تبعات ویرانگری دارد، نباید آن را دست کم گرفت و لازم است به آن توجه کرد.

در بخش دیگری از این گفتگو آمده است:

این شرایط با گذشته متفاوت است. قبلا هم بارها و بارها روسای جمهور امریکا از بودن همه گزینه ها روی میز صحبت می کردند، اما همه می دانستند که این نوع تهدیدات جدی نیست. در این دوره اما با اطمینان نمی توان گفت که تهدیدات جدی نیست.

درحالی که ترامپ با بازگشت به قدرت، از همان ابتدا لحن تهدیدآمیز و یک جانبه گرایانه ای گرفته، اصلاحطلبان تلاش دارند تصویری غیرواقعی از ترامپ به عنوان "طرف قابل مذاکره" ارائه دهند.

غربگرایان همراه با رسانه های آمریکایی توپ را به زمین ایران می اندازند؛ به گونه ای که هرکس نداند تصور می کند قلمشان ترجمه شده گزارشات و مقالات فاکس نیوز است، از بس که از بدعهد خواندن آمریکا دوری می کنند و به مذاکره کنندگان ایرانی برای دادن امتیاز بیشتر فشار می آورند.

دریغ از آنکه کمترین فشاری به آمریکا بیاورند و از آن ها بخواهید انعطاف نشان دهد. مثلاً برای حسن نیت هم که شده از ترامپ بخواهند چند تحریم را لغو کند یا مقداری از پول های بلوکه شده ایران را آزاد کند.

بررسی ها نشان می دهد که جریان اصلاح طلبان ساختاری در حال پیگیری یک پروژه شناختی چندوجهی برای ساخت قدرت هستند، روزنامه هم میهن در شماره امروز خود یادداشتی از حجاریان را منتشر کرده که خطوط فکری چپ رادیکال را نمایش می دهد؛ در بخشی از آن آمده است:

اصلاح طلبان در حاضر به دلایل قهری ناچارند به شکل سلبی با مسائل مواجه شوند. یعنی در حوزه سیاست خارجی، باید تلاش شان این باشد که با تولید گفتار سیاسی، و تا حد امکان تأثیرگذاری بر ساخت قدرت از بروز تنش و درگیری و جنگ جلوگیری کنند. البته، تنش زایی و جنگ طلبی مختص نیروهای بیگانه نیست. واقعیت آن است که در پس ذهن جنگ طلب هایِ وطنی ایده هایی خطرناک وجود دارد؛ یعنی زیست در فضای تحریم و جنگ مطلوب آن هاست.

حجاریان نوشته است:

درحالی که توجه ندارند در صورت وقوع درگیری و جنگ لزوماً منطق جنگ طلب هایِ وطنی حاکم نمی شوند و ممکن است از جعبه جنگ «پل برمر» و فرستاده های ویژه خارج شود. کار اصلاح طلبی اما محدود به سیاست خارجی نیست و باید به مسئله «عدالت اجتماعی» توجه ویژه شود.

اصلاح طلبان ساختاری و غربگرایان داخلی با بهره گیری از دوگانه سازی جنگ صلح و مظلوم نمایی ساختاری، تلاش می کنند خود را به عنوان تنها نیروی عقلانی قادر به مدیریت بحران های ایران معرفی کنند. این جریان از یکسو با القای فشار از سوی حاکمیت، بنای بر تقویت آنچه که جایگاه اپوزیسیونی خود می داند عمل می کند و از سوی دیگر با تولید هراس از جنگ و تشبیه فرجام احتمالی آن به تجربه عراق و افغانستان پل برمر و زلمای خلیل زاد، القائاتی را در سطح جامعه پیگری نمایند.

متن حجاریان صرفا یک گفت وگوی تحلیلی نیست؛ بلکه مانیفستی برای بازسازی نقش اصلاح طلبان ساختاری در میدان سیاسی ایران در آستانه دور جدید مذاکرات ایران و آمریکاست. روح حاکم بر این متن، تلفیقی از فرار از مسئولیت تاریخی، بازتعریف طبقه مرجع، و عملیات نرم برای بازگشت تدریجی است.

حجاریان با عبور از روایت شکست های قبلی، تلاش می کند مجددا اصلاح طلبی را به عنوان راه حل مسائل بنیادین کشور معرفی کند.

نظرات

captcha